Użytkownik
Z domu Panny Młodej narzeczeni udają się do świątyni, gdzie w obecności kapłana udzielą sobie sakramentu świętego. I tu coraz częściej obserwuje się zapożyczanie tradycji innych narodów.
- Pannę Młodą prowadzi do ołtarza jej ojciec i oddaje ją przyszłemu mężowi.
- Nie zatracajmy jednak naszej polskiej tradycji, według której para dostojnie podąża w kierunku ołtarza przy dźwiękach organów. Na pewno dla młodych jest to bardzo podniosły i wzruszający moment.
- Goście wchodzą do kościoła przed Młodą Parą i zajmują miejsca.
- Istotne jest odpowiednie usadowienie przybyłych. Można tu zastosować podział na strony: po lewej siedzą osoby zaproszone przez Pana Młodego, a po prawej przez Pannę Młodą. W pierwszych ławkach zasiadają zazwyczaj rodzice i najbliżsi krewni.
Po akcie zaślubin,
kiedy nowożeńcy odchodzą już od ołtarza, wszyscy zebrani goście stoją i czekają na ich wyjście ze świątyni.
- Nie powinno się wychodzić przed zaślubioną parą z nawy głównej.
- Można natomiast wyjść przed Młodą Parą z kościoła, jeżeli tak pokieruje ruchem osoba odpowiedzialna za koordynację ślubu. Wtedy wyjściu Pary Młodej tradycyjnie towarzyszy rzucanie ryżem (lub pszenicą symbolizującą dostatek).
- Młodzi ustawiają się w dogodnym miejscu, gdzie w spokoju mogą przyjmować życzenia. Najlepiej, jeśli wyznaczona osoba będzie również odpowiedzialna za ustawienie gości składających życzenia nowożeńcom.
- Pierwszeństwo w składaniu gratulacji można oddać rodzicom młodych oraz dziadkom.
- Nie zapominajmy o podawaniu kwiatów - zawsze „główkami" do góry i bezpośrednio do rąk Państwa Modych.
- Często zamiast kwiatów na życzenie młodych kupuje się maskotki, którymi nowożeńcy potem obdarowują dzieci z domów dziecka. Z pewnością czyn godny naśladowania.
- Na zakończenie życzeń Parze Młodej rzucane są drobne monety, które nowożeńcy powinni skrzętnie pozbierać. Jest to bowiem zaczątek ich przyszłego budżetu domowego.
- Nie powinno się rzucać pieniędzy, jeśli jest brzydka pogoda lub pada deszcz.
Podczas uroczystości weselnej
- Osoby, które tego dnia zasługują na szczególny szcunek, powinny siedzieć jak najbliżej Młodych. Dlatego przy Stole Młodych powinny znaleźć się nakrycia dla Chrzestnych.
- Na szczycie stołu, jako na miejscu honorowym, posadźcie rodziców. Pamiętajcie o tym, żeby ich krzesła stały w miejscu nie utrudniającym komunikacji sali. Rodzice w czasie zabawy będą przecież często wstawać od stołu, do nich bowiem należy dbałość o dobre samopoczucie gości.
- Beżpośrednio przy Młodych powinni siedzieć świadkowie z osobami towarzyszącymi, nieco dalej rodzeństwo i najbliźsi przyjaciele.
- Kuzyni i członkowie rodziny, z którymi jesteście słabiej związani, mogą siedzieć dalej. Lepiej niech stoły nie będą podzielone w sposób: przy tym stole rodzina Panny Młodej, przy tym Pana Młodego. Chodzi o to żeby rodziny poznały się wzajemnie, a nie żeby bawili sie we własnym gronie.
Miłym zwyczajem jest podziękowanie gościom za przybycie. Ostatnio coraz częściej świadkowie obdarowują zgromadzonych gości cukierkami zawiniętymi w tiul lub drobnymi pamiątkami.
Offline
Wręczanie kwiatów - Savoir vivre
Kwiaty są prezentem,
który jest odpowiedni
niemal na każdą okazję.
Kwiatami możemy obdarować z okazji imienin, urodzin, ślubu, Dnia Nauczyciela, przy spotkaniu z rodzicami dziewczyny. Kwiaty są doskonałym upominkiem, kiedy odwiedzamy chorego, przy okazji takich wizyt pamiętajmy jednak, by nie przynosić kwiatów silnie pachnących. Prezenty oraz kwiaty można dawać także bez okazji - jako wyraz sympatii i życzliwości. Odpowiedni prezent przynosi radość, nierozważnie wybrany - może okazać się gafą.
JAKIE KWIATY I W JAKIEJ ILOŚCI?
Kwiaty cięte dajemy w nieparzystej liczbie, można więc obdarować także jednym ciętym kwiatem.
Jeżeli bukiet wykonany jest z kilku kwiatów, ich ilość powinna być nieparzysta. Nie jest to spowodowane jakimś przesądem, ale względami kompozycyjnymi - lepiej prezentują się trzy kwiaty niż dwa, pięć niż cztery itd. (także podczas grupowania kwiatów o podobnych cechach - korzystniej wygląda grupa trzech czy pięciu kwiatów). Natomiast przy większej ilości nie ma to znaczenia, ponieważ ilość kwiatów jest wtedy niezauważalna i nie burzy to zasad komponowania bukietu.
Parzysta liczba kwiatów ciętych zarezerwowana jest bardziej na uroczystości żałobne. Unikajmy także wręczania kwiatów, które są charakterystyczne dla pewnych okoliczności, np. nie obdarowujmy swoich znajomych chryzantemami, które kojarzą się z uroczystościami żałobnymi (chyba że są to ich ulubione kwiaty i wiemy na pewno, że nie mają w tym względzie żadnych nieprzyjemnych skojarzeń).
Aby uniknąć popełnienia gafy, warto wiedzieć jaka jest symbolika kwiatów i ich kolorów. Nie jest to sztywny obowiązujący kanon, ale jeżeli obdarowywana osoba przywiązuje do tego wagę, lepiej uniknąć niepotrzebnego zakłopotania. Dobrze jest wiedzieć, że kolor biały oznacza niewinność, kolor czerwony - gorące uczucia, natomiast żółty - zazdrość.
Dawniej uważano, że bukiet czerwonych kwiatów, zwłaszcza róż i goździków, może dać kobiecie tylko mężczyzna jej życia. Dzisiaj ta zasada nie jest przestrzegana rygorystycznie. Warto jednak znać "mowę kwiatów", szczególnie wtedy, gdy jesteśmy nieśmiali i trudno nam werbalnie wyrazić swoje uczucia. Jednocześnie pamiętajmy, że w dzisiejszych czasach zmieniają się trendy i zwyczaje i dlatego symbolikę kwiatów należy traktować nieco z przymrużeniem oka.
Kwiaty doniczkowe zamiast ciętych można przynieść jedynie komuś, kogo naprawdę dobrze się zna.
Kwiaty doniczkowe świetnie sprawdzają się jako prezent dla znajomych, którzy właśnie urządzają mieszkanie, dla osób, które z upodobaniem pielęgnują rośliny oraz takich które nie lubią kwiatów ciętych. Wypada także obdarować roślinami doniczkowymi rodzinę, przyjaciół i bliskich znajomych.
Bardzo ważną sprawą jest natomiast "opakowanie" dla kwiatów doniczkowych. Odpowiednio dobrana doniczka lub osłonka, albo kwiat umieszczony w ozdobnym koszu zdecydowanie podniesie ich atrakcyjność i wyjątkowość.
W innych przypadkach kwiaty cięte są bardziej uniwersalne, mniej kłopotliwe i traktowane jako optymalny prezent.
KTO I KOMU WRĘCZA KWIATY
Zasadniczo kwiatów nie daje się mężczyznom, chociaż istnieją od tej reguły pewne wyjątki, np. nie ma nic niestosownego w kwiatach danych profesorowi, dziadkowi czy lekarzowi w dowód uznania czy jako wyraz wdzięczności. Kwiaty są prezentem bezpiecznym m. in. dlatego, że ich wręczenie nie jest odczytywane jako próba łapówki.
Jeżeli kwiaty przynosi dziewczyna i chłopak lub małżeństwo, to zawsze mężczyzna wręcza bukiet pani domu.
Jeżeli dana para przynosi ze sobą jeszcze jakiś prezent, to wręcza go kobieta. Wyjątek stanowią imieniny czy urodziny gospodarza - wtedy kwiaty wręcza kobieta.
Często przychodząc do znajomych z wizytą, przynosimy bukiet kwiatów i butelkę dobrego alkoholu. W takim przypadku mężczyzna wręcza kwiaty gospodyni, a potem przekazuje trunek gospodarzowi.
JAK WRĘCZAĆ KWIATY
Bukiet kwiatów (także pojedynczy kwiat) wręczamy zawsze kwiatami do góry i łodygami do dołu - nigdy odwrotnie.
Jeżeli kwiaty są zawinięte w papier, należy je odwinąć przed wręczeniem. Możemy to zrobić w przedpokoju, a papier zwinąć i pozostawić na szafce. Nie musimy rozpakowywać bukietów owiniętych w dekoracyjną folię lub ozdobną siatkę, jeżeli stanowią one elementy aranżacji bukietu.
Witając się z gospodarzami, trzymamy bukiet w lewej ręce, a następnie przekładamy go do prawej i podajemy gospodyni.
Kwiaty podajemy w taki sposób, aby osoba przyjmująca bukiet mogła go sobie oprzeć na lewym ramieniu, ponieważ za chwilę uściskiem prawej dłoni będzie musiała za nie podziękować. Bukiet należy umieścić w dobrze widocznym miejscu, podkreślając w ten sposób życzliwy stosunek do ofiarodawców.
WYSYŁANIE KWIATÓW
Kwiaty można wysyłać z okazji jubileuszu czy imienin, ale lepiej zlecić to w godzinach rannych, aby zostały dostarczone w okolicach południa. Do wysłanych kwiatów dołącza się wizytówkę lub liścik z życzeniami.
Kwiaty można wysłać także z okazji zaproszenia na przyjęcie, dołączyć liścik z zaproszeniem. Kwiatami można też podziękować gospodarzom za przyjęcie; na dołączonym bilecie wizytowym piszemy: Dziękuję za mile spędzony czas lub Serdecznie dziękuję.
Tekst: na podstawie książki "Savoir-vivre Poradnik dobrego wychowania" (Wydawnictwo Skarbnica wiedzy Sp. z o.o. 2007)
Offline